Sieci lokalne (sieci LAN) rozpowszechniły się do dziś w bardzo wielu - zwłaszcza komercjalnych - środowiskach. Mimo że większość z nas
miała już większą lub mniejszą styczność z sieciami, to niewiele osób wie, czym one są i w jaki sposób działają. Łatwo wskazać
koncentratory czy przełączniki i powiedzieć, że to one są siecią. Ale one są jedynie częściami pewnego typu sieci.
Często
składniki sieci dzielone są na warstwy w sposób określony przez model referencyjny OSI, który szczegółowo przedstawiony został w
rozdziale 1. Każda warstwa tego modelu obsługuje inny zbiór funkcji.
Niezbędnym warunkiem wstępnym podziału sieci lokalnej na warstwy jest poznanie dwóch jej atrybutów: metodologii dostępu do sieci oraz
topologii sieci. Metodologia dostępu do zasobów sieci LAN opisuje sposób udostępniania zasobów przyłączanych do sieci. Ten aspekt sieci
często decyduje o jej typie. Dwoma najczęściej spotykanymi typami są: „każdy-z-każdym" oraz „klient-serwer".
Natomiast topologia sieci LAN odnosi się do sposobu organizacji koncentratorów i okablowania. Topologiami podstawowymi sieci są:
topologia magistrali, gwiazdy, pierścienia oraz przełączana (czyli komutowana).
Wspomniane atrybuty tworzą zarys ułatwiający
rozróżnianie warstw funkcjonalnych sieci LAN. Rozdział niniejszy bada wszystkie możliwe kombinacje typów i topologii sieci LAN.
Przedstawione są również ich ograniczenia, korzyści z nich płynące oraz potencjalne zastosowania.
Dalej ->
|