|
Odmianą topologii każdy-z-każdym jest topologia gwiazdy, nazwana tak od jej charakterystycznego kształtu. Gwiazda jest budowana przez
połączenie wszystkich lokalizacji z jedną lokalizacją docelową. Można by się spierać, że w istocie jest to topologia dwuwarstwowa. Cechą
odróżniającą topologię gwiazdy od dwuwarstwowej jest fakt, że centralny router topologii gwiazdy, oprócz obsługi sieci WAN, może być
również wykorzystany do wzajemnego połączenia miejscowych sieci LAN.
W przypadku topologii dwuwarstwowej, opisanej w dalszej części niniejszego rozdziału, router drugiej warstwy powinien być
wykorzystywany wyłącznie do połączenia urządzeń transmisyjnych z innych lokacji. Co ważniejsze, topologia dwuwarstwowa zapewnia
wielość tras przez obsługę rozbudowy sieci z wieloma punktami koncentracji.
Sieć o topologii gwiazdy można zbudować, korzystając z niemal każdego dedykowanego urządzenia transmisyjnego, włączając w to Frame
Relay i prywatne linie łączące dwa punkty. Sieć WAN o topologii gwiazdy jest przedstawiona na rysunku
14. Sieci WAN o topologii gwiazdy i z urządzeniami transmisyjnymi łączącymi punkt z punktem są znacznie łatwiejsze w rozbudowie od sieci o
topologii pierścienia lub każdy-z -każdym. Dodanie lokacji do gwiazdy nie wymaga przebudowy istniejących łączy transmisyjnych. Jedyne co trzeba zrobić, to zapewnić
nowe połączenie między centralnym routerem sieci a routerem w nowej lokalizacji.
Rysunek 13.6. Sieć IVAN o topologii gwiazdy.
Topologia gwiazdy pozwala rozwiązać problemy rozbudowy obecne w sieciach każdyz-każdym, wykorzystując router do wzajemnego
połączenia, czyli skoncentrowania wszystkich routerów sieci. Rozbudowa ta odbywa się przy niewielkim wzroście liczby routerów, ich
portów i urządzeń transmisyjnych, w porównaniu z topologią każdy-zkażdym podobnych rozmiarów. Topologię gwiazdy można zbudować
przy wykorzystaniu nawet mniejszej liczby urządzeń niż w przypadku topologii pierścienia.
Możliwość rozbudowy topologii gwiazdy jest ograniczona liczbą portów możliwych do obsłużenia przez router w centralnym punkcie
gwiazdy. Przekroczenie tego ograniczenia wymaga albo przebudowania sieci w topologię dwuwarstwową, albo wymiany istniejącego
routera na znacznie większy.
Inną zaletą topologii gwiazdy jest lepsza wydajność sieci. Teoretycznie topologia gwiazdy zawsze przewyższa wydajnością topologię
pierścienia i każdy-z-każdym. Przyczyną tego jest fakt, iż wszystkie urządzenia w sieci są odległe od siebie tylko o trzy skoki: router w
lokacji użytkownika, centralny router sieci i router lokacji docelowej. Ten poziom stałości jest charakterystyczny tylko dla topologii
gwiazdy. Omawiana topologia ma dwie wady:
• istnienie pojedynczego punktu awaryjnego: oznacza to, że w przypadku awarii centralnego routera sieci WAN cała komunikacja ulegnie
zerwaniu;
• brak dodatkowych tras: jeśli centralny router ulegnie awarii, komunikacja jest zerwana do chwili usunięcia problemu; protokoły trasowania
dynamicznego nie są w stanie obliczyć nowych tras przez sieć, ponieważ trasy takie nie istnieją!
Dalej ->
|
